Γιώργος Καψαμπέλης
Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος
Το χωριό των Σελιανιτίκων είναι ως γνωστόν ένας από τους παλαιότερους
τουριστικούς προορισμούς της Αχαϊας. Η κοινότητα χαρακτηρίστηκε ως “τουριστικός
τόπος” για πρώτη φορά το 1961 με Βασιλικό Διάταγμα (146/1961) και ξανά το 1976
(899/1976) με Προεδρικό Διάταγμα, αλλά η εγκατάλειψη σήμερα, μετά από 60
χρόνια, είναι έκδηλη ακόμα και στον πρώτο επισκέπτη.
Ποιος φταίει; Εμείς δεν είμαστε εδώ να κάνουμε καταμερισμό ευθυνών. Φταίει
μήπως ο Δήμαρχος που έχει προτιμήσεις σε άλλα χωριά; Φταίνε μήπως οι τοπικοί
που είχαν αντιπαλότητα με το Δήμαρχο για προσωπικούς ή άλλους λόγους και
μεταξύ τους λόγω ασυμφωνιών και παντελή απουσία προσπάθειας νοικοκυρέματος
του χωριού με τη μόνιμη δικαιολογία της έλλειψης κονδυλίων; Φταίνε κάποιοι
Σελιανίτες που όταν έρχεται η ώρα της κάλπης, βάζουν μπροστά το ατομικό
συμφέρον και τις όποιες υποσχέσεις για προσωπικές εξυπηρετήσεις (ρουσφέτια);
Εμείς κρίνουμε μόνο εκ του αποτελέσματος, το οποίο είναι προφανές. Ας δούμε εν
συντομία ποια είναι η κατάσταση και οι ελλείψεις σε βασικές υποδομές στην
κοινότητα εν έτει 2023.
Πεπαλαιωμένο δίκτυο ύδρευσης σωλήνων αμιάντου σε πολλά σημεία της
κοινότητας (σοβαρή απειλή για την ανθρώπινη υγεία).
Καμία ανάπλαση του ιστορικού κέντρου και της παραλιακής ζώνης των
Σελιανιτίκων μετά από 40 χρόνια στην Ευρωπαϊκή Ένωση, εκατομμύρια ευρώ
κρατικών και Ευρωπαϊκών χρημάτων και χιλιάδες υποσχέσεις. Άμεση ανάγκη
για σύγχρονο και καλαίσθητο δίκτυο ηλεκτροφωτισμού, πλακοστρώσεις,
σωστά και λειτουργικά πεζοδρόμια, προστασία του φυσικού περιβάλλοντος
(σωστό και τακτικό κλάδεμα δέντρων, φύτευση νέων κλπ), τοποθέτηση
πυροσβεστικών κρουνών, ασφαλτοστρώσεις όλων των δρόμων της
κοινότητας, δημιουργία λειτουργικού δικτύου αγωγών ομβρίων και φρεατίων,
αναβάθμιση του κοινοτικού καταστήματος, αναβάθμιση στάσεων λεωφορείου,
καθημερινή αποκομιδή των απορριμάτων όλο τον χρόνο και τις κατάλληλες
ώρες, τοποθέτηση παντού σύγχρονων κάδων τόσο για αστικά όσο και για
ανακυκλώσιμα απορρίμματα, κατασκευή γηπέδου καλαθοσφαίρισης (ελάχιστα
χωριά δεν έχουν) και χώρου άθλησης με όργανα υπαίθρου, μικρές παρεμβάσεις
χαμηλού κόστους που θα αναβαθμίσουν αισθητικά και πρακτικά το χωριό μας.
Ειδικότερα σε ότι αφορά την παραλιακή ζώνη, χρειάζεται επιτέλους να γίνει
μελέτη ανάπλασης, να επιλυθεί οριστικά το συγκοινωνιακό (έγκαιρη μίσθωση
parking και όσο το δυνατόν μεγαλύτερων σε χωρητικότητα, με φωτισμό,
καλάθια κλπ,) κατασκευή πεζοδρομίων σε όλη την παραλιακή ζώνη για
διευκόλυνση των πεζών, προσπάθεια για ένταξη στο πρόγραμμα γαλάζια
σημαία, σωστός καθαρισμός όλης της παραλίας με παρουσία μόνιμου
οδοκαθαριστή, τακτικός καθαρισμός της παραλιακής οδού όλο το χρόνο όταν
υπάρχει ανάγκη (φερτά υλικά λόγω κακοκαιρίας), κατασκευή παιδικής χαράς
και χώρου γυμναστικής για παιδιά και νέους, αναβάθμιση του άλσους
ευκαλύπτων της ανατολικής πλευράς, αυστηρότερη αστυνόμευση σε όλη την
κοινότητα συμπεριλαμβανομένων των τροχαίων παραβατικών συμπεριφορών,
φρεάτια απορροής ομβρίων και σωστή κατασκευή σχαρών σε όλον τον
παραλιακό δρόμο, κατασκευή προβλήτας πρόσβασης μικρών σκαφών ώστε να
διευκολύνεται η επισκεψιμότητα του χωριού από μικρά σκάφη.
Το νεκροταφείο της κοινότητας είναι ίσως το πιο μικρό και κορεσμένο
νεκροταφείο όλης της δυτικής Αιγιάλειας. Δεν υπάρχει ούτε ένα δέντρο (έχουν
κοπεί όλα), δεν υπάρχει parking, δεν γίνεται επαρκής καθαρισμός, χρειάζεται
οπωσδήποτε να βρεθεί λύση.
Σε ότι αφορά τις νέες τεχνολογίες και τον πολιτισμό: Άμεση αναβάθμιση των
τριτοκοσμικών υποδομών Internet σε όλη την κοινότητα (πρωτοφανής
αδιαφορία από τον Δήμο και την COSMOTE), κατασκευή ανεξάρτητα), κατασκευή ανεξάρτητα
διαχειριζόμενης ιστοσελίδας προβολής της κοινότητας, εκτύπωση
ενημερωτικού φυλλαδίου με ιστορικό υλικό και πληροφορίες για το χωριό,
συνεργασία με φορείς που φέρνουν κόσμο στο χωριό.
Τέλος σε ότι αφορά τα μεγάλα έργα υποδομής, άμεση και επιτακτική ανάγκη
για εφαρμογή των αντιδιαβρωτικών μελετών, δημιουργία πρόσβασης στην
παραλία του χωριού από την ανατολική πλευρά (κοντά το ρέμα Θολούρα) και
σύνδεση της παλαιάς εθνικής οδού με τον παραλιακό δρόμο (Οδός
Ατλαντίδος).